Het laatste verhaal
Door: Bob & Alice
Blijf op de hoogte en volg Alice en Bob
30 November 2015 | Colombia, Barichara
Vandaag zondag. Nog maar vijf dagen en dan is ook deze reis weer voorbij. Dinsdag mat de bus naar Bogota en vrijdag via Houston, USA, naar winters Amsterdam.
Het is echt een geweldige trip geweest. Ook de laatste twee weken in de departementen Bocaya en Santander, ten noorden van Bogota waren heel fijn. Wat is dit een mooi gebied! Heel groen, met veel verschillende soorten bomen, planten en bloemen. Heerlijke temperatuur, want ondanks het feit dat je hier in de tropen bent, is het tussen de 1000 en 3000 meter hoog. Gemiddelde jaartemperatuur zo tussen de 20 en 25 graden.
In Villa de Leya, zo'n 3 uur met de bus vanaf Bogota heeft de tijd stilgestaan. Tussen de witgepleisterde en met balkonnetjes getooide huizen liggen hobbelige, met natuursteen geplaveide calles en carreteras. Oppassen geblazen, want je ligt hier zo op je snuit!
Niet voor niets is dit stadje een nationaal monument. Veel Colombiaanse toeristen en zo af en toe een witneus. We waren vier dagen in Hospederia Die Sonne, waar geen woord Duits werd gesproken en waar we de enige gasten waren. Heerlijk ontbijt met zoete Arepas (maispannekoekjes), de onvermijdelijke huevos revueltos (scrambled eggs) en jugo natural (vers vruchtensap).
Daarna twee dagen in hostal Renacer, even buiten de stad op een prachtige plek in de bergen. Een kamer met schitterend uitzicht, kingsize bed en een fijne zithoek. Prima restaurantje met een lieve kok. Ook een paar interessante ontmoetingen. Oostenrijkse Fiona, woonachtig in Berlijn had de halve wereld al afgereisd voor haar baan bij een bank, die microkredieten verstrekt aan mensen in de derde wereld en Australische Kevin die net zijn vrouw op het vliegtuig naar Melbourne had gezet, voor een bezoek aan haar ouders. Over twee weken komt ze weer terug en dan vervolgen ze hun drie jaar durende wereldreis in een Nissan Patrol.
Toen met taxi en bus naar San Gil, weer 4 uur naar het noorden. Een gezellige drukke stad met een heerlijk centraal plein. Vooral 's avonds is het daar reuze gezellig, want dan gonst het van de stemmen van een paar honderd mensen die hier op de ellenlange banken elkaar de dingen van de dag vertellen.
In een vork van de rivier, die de stad in tweeen deelt ligt een mooi aangelegd park met eekhoorntjes, papegaaien, sprookjesachtige bomen, begroeid met baardmos en veel exotische tropische bloemen. Heerlijk om doorheen te wandelen.
Gisteren aangekomen in Barichara. Weer zo'n stadje uit het koloniale tijdperk, net als Villa de Leya. De huizen zijn hier wit met groen. Gezellig op een terrasje gezeten en naar de voorbereidingen voor een muziekfestival gekeken. Zou om 4 uur beginnen, maar om 6 uur was er nog geen band te bekennen. Toen maar terug naar ons hotel in de bergen. Alice nog een avondlijke duik in het zwembad en daarna lekker slapen.
Nog even terug in de tijd.
Ons laatste bericht kwam uit Puerto Lopez in Ecuador. We hebben dasr twee interessante trips gemaakt.
Met de taxi naar Los Frailes, een bountystrand met surfgolven en daarna naar het dorpje Agua Blanca. Beide bestemmingen zijn onderdeel van het nationale park Machalillo. In Agua Blanca wonen 300 indianen van het Mantenavolk. Zij wonen en werken min of meer zoals dat al eeuwen geleden ging. We krijgen er een prima rondleiding door een klein museum, het dorp, en het mooi gelegen gebied er omheen. Als klap op de vuurpijl blijkt er een lagune met zwavelhoudend water van de nabijgelegen vulkaan te zijn. We smeren ons van top tot teen met zachte warme modder in. Twintig minuten opdrogen en daarna plons, de plomp in. Met babyhuidjes komen we twintig jaar jonger weer aan wal!
De dag erop varen we met een groepje toeristen in een snelle kruizer anderhalf uur de oceaan op. We gaan naar Isla de la Plata, the poor man's Galapagos. We maken er een lange wandeling en zien veel broedende blue footed boobies. Wij zeggen blauwvoet Jan van Genten. Vlak bij de boot zwemmen grote zeeschidpadden en tijdens het snorkelen ontdekken we prachtig koraal en veelkleurige vissen. Weer een bijzondere dag!
Onze hoteleigenaar, David, is een Fransman. Die avond vertelt hij ons geschokt over de terroristische aanslagen in Parijs. Daar wonen zijn familie en vrienden. Het lijkt onwerkelijk in het paradijsje waar wij verblijven, maar zijn vertrokken gezicht brengt de rauwe realiteit wel heel dichtbij....
Van Puerto Lopez in een lange ruk naar Quito. Daar logeren we voor de tweede keer in het hotel Carpedm van de bijzonder sympathieke Paul Perrano en zijn Friese vriendin, Joukje. We worden extra in de watten gelegd, want ze zijn zeer vereerd dat we voor de tweede keer komen.
Net als op de heenweg gaan we in een dag van Quito, de grens over naar Pasto in Colombia. De volgende dag om 5 uur 's morgens met de taxi naar het vliegveld voor de vlucht naar Bogota. Ons vliegtuig gaat om kwart over zeven. Tenminste, dat dachten we...Wegens mist blijft het vliegveld gesloten. We mogen de volgende dag terugkomen. Gelukkig is er een hotel vlakbij. De volgende ochtend zijn we er weer vroeg bij, maar de mist gooit opnieuw roet in het eten. Pas om half vier 's middags vertrekken we voor een vlucht van maar 55 minuten. Met de bus was dat overigens 22 uur geweest! Toch de moeite waard dus!
Nu nog drie dagen in Bogota en dan komt er een eind aan een reis van 90 dagen, waarin we in 31 hotels verbleven, met 41 bussen reisden, 3 binnenlandse vluchten maakten en in ruim 90 taxi's stapten.
Het was super!
-
30 November 2015 - 22:46
Irma:
Jullie verhaal afgelezen.
En het heeft me overtuigd, jullie hebben enorm veel gezien en geweldig veel gedaan!
Zorg wel dat jullie een klein beetje uitgerust zijn als jullie weer voet op eigen bodem zetten!
Kunnen we hier ook flink de bloemetjes buiten zetten.
Niet zo'n goed idee,je wilt liever slapen???
Jammer dan......
Een teleurgestelde Irma -
30 November 2015 - 23:50
Patty:
Wat een geweldig verhaal weer. Je kunt lezen dat jullie weer een ervaring rijker zijn, super!
Wens jullie een heel veilig terug reis naar ons koude, stormige Nederland.
Liefs Patty & Ko -
01 December 2015 - 10:51
Jacques En Marianne:
Na zoveel hotels, bussen en taxi's is het misschien toch wel lekker om weer even thuis te zijn!?
Hoewel aan de verhalen en foto's te zien zouden jullie zomaar eindeloos door kunnen gaan!
We wensen jullie een goede thuisreis en zien jullie snel!
Veel liefs uit De Kwakel, Jacques en Marianne -
01 December 2015 - 17:50
Cocky Noordhuizen:
Geweldig reisverslag en wat een prachtige foto's weer.
Ik kan me heel goed voorstellen dat dit een enorme ervaring rijker is.
Hier in Nederland is het stormachtig en regent het regelmatig , dat zal voor jullie wel een behoorlijke omslag zijn , maar ook dat went wel weer.
Voor de terugreis een goede reis een een rustige landing.
Groetjes ook namens Peter , Cocky -
02 December 2015 - 11:47
Peter En Marianne:
Lieve dagdroomverschaffers,
Mijn geest is verdeeld tussen blijdschap en droevenis: mijn vriendjes komen thuis, maar mijn kleurige reisgenoten dalen neer in de grijze eenvormigheid van het sompige moederland.
Blijf toch weg en voedt mijn verbeelding, kom toch terug en sluit ons in jullie armen!
Ach, het is ook nooit goed.
Zie maar.
Peter -
02 December 2015 - 15:34
Ger En Thea:
Laatste bericht was dat jullie ineens het e.e.a. kwijt waren. We krijgen nu weer een completer interessant verhaal te lezen. Neemt niet weg dat onze reactie van toen hetzelfde blijft, alleen komt er nu het verhaal bij. Leuk om te lezen hoor. Een van de betere trips dachten we!
Op voorhand vast een goede reis naar Nederland. Wij moeten het hier met 34 graden doen.........
Liefs uit Bangkok.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
